Á að auka veiðiheimildir ?

 Landróðrarbátar- krókaveiðar

Nú er útrásarævintýrinu er lokið og með risavöxnum skelli fyrir þjóðina. Neyðarlög hafa verið sett í landinu og útrásarpakkinn skorinn frá hinu nýja íslenska hagkerfi sem nú er að hefja sín fyrstu spor- til framtíðar.

Ekki er vafi á að við þurfum á öllum okkar mannauð að halda þar sem beitt er hugviti og atorku - þar liggja okkar tækifæri.

Við höfum mikil náttúruauðævi í okkar höndum. Þau auðævi eru þeir sjóðir sem eru og verða undistaða velferðar þjóðarinnar. Nú ríður á að nýta þau skynsamlega og ekki af þeirri ævintýramennsku sem einkenndi útrásina í fjármálum og varð henni að falli.

Við eigum gott land til landbúnaðar. Við eigum gnótt orku í fallvötnum og jarðvarma .Við eigum ennþá gjöful fiskimið. Og nú þegar að kreppir um stund og mikil þörf á  verðmætasköpun til að afla mikilvægs gjaldeyris- þá er eðlilega hugað að því hvað okkur kemur fyrst að gangi með öflugum hætti.  Aukin framleiðsla í landbúnaði tekur nokkur ár. Sama er að segja um nýtingu orkunnar, þar eru nokkur ár sem fara í uppbyggingu áður en arður fer að skila sér. Þá er það fiskurinn í sjónum. Aukin sókn í sjávarafla skilar þjóðarbúinu gjaldeyris mjög fljótt- þar liggur okkar fyrsta tækifæri. Nú um sinn hefur úthlutun á veiðiheimildum verið í sögulegu lágmarki að ráði Hafró. Ekki eru allir á eitt sáttir með þá ráðgjöf. Sjómenn sem árum og áratugum saman hafa stundað fiskveiðar við landið eru yfirleitt á öndverðum meiði- verða varir við mikinn fisk, einkum þorsk.  

Nú þegar þjóðin verður fyrir þessu efnahagsáfalli verður að skoða mjög alvarlega með að auka veiðiheimildir. Það má hugsa sér 50-60 þús tonn af þorski í eitt ár  - meðan verið er að styrkja fjármálastöðuna á öðrum vettvangi. Þá er það aðferðin sem verður viðhöfð vegna þessa viðbótarafla. Er vitlegt að setja aukinn kvóta til núverandi kvótahafa ?  Mér finnst það ekki koma til greina.  Aukningin færi á mjög fáa aðila og myndi litlu breyta í atvinnulegutilliti á landsvísu auk þess eru viðkomandi með mjög dýran skipaflota í rekstri þannig að alltof mikið færi í sjálft sig.  Það sem mér finnst mikilvægast ,ef af viðbótaúthlutun yrði, að hún yrði skilyrt til landróðarabáta , dreift á sjávarbyggðir landsins. Arðurinn af krókaveiðum yrði mjög mikill vegna lítils sóknakostnaðar. Sjávarbyggðirnar myndu styrkjast . Vermætasköpunin í dýrmætum gjaldeyri yrði meiri.  Síðast en ekki síst gæti þessi háttur orðiðtil undirbyggingar þess að hið rangláta kvótakerfi yrði endurskoðað til aukinar velsældar fyrir byggðir landsins.

 

Þetta finnst mér.