Fiskveiðar og mannréttindabrot

Þá er mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðanna búin að segja sitt álit á þessu kvótakerfi sem er við líði hér á Íslandi... og þetta er  mannréttindabrjótandi kerfi ,segir nefndin.

LÍU formaðurinn vill enga endurskoðun á kerfinu ..menn séu búnir að fjárfesta í kvótaeign og því ekki hægt að snúa ofanaf  þessum mannréttindabrotum núna og á þá væntanlega við að hér verði brotin mannréttindi dag hvern um land allt í þágu LÍÚ aðila.  

Hvernig varð þessi kvótaeign til ?  Fyrir um 23 árum þótti sýnt að fiskveiðifloti landsmanna væri orðinn alltof stór og að ofveiði væri fyrirsjáanleg á okkar helstu nytjastofnum yrði ekki settur einhver hemill á veiðarnar... lausnin var aflamark /skip og var miðað við hlutfall af 3ja ára veiðireynslu. Eigandi skipsins fékk aflaheimildina..fiskimenn á skipunum fengu ekki neitt.

Heimilt aflamark var ekki til eignar heldur til að veiða tiltekið aflahámark/ár...ekkert slæmt það ,í bili  Síðan fara útgerðarmenn að færa þessa aflaheimild sem eign í bókhaldi og það gengur Hæstaréttardómur í þeirri aðferðarfræði útgerðinni í vil . Þar með geta kvóta "eigendur" slegið lán út á óveiddan fiskinn í sjónum .

Og áfram er haldið .. menn vilja geta fært þessar aflaheimildir milli skipa og byggðalaga og sala aflaheimilda hefst milli kvótarétthafa ... Stærsta rán Íslandssögunnar var orðin staðreynd. Sameign þjóðarinnar er komin í hendur þeirra sem í upphafi fengu aðeins heimild til veiða á tilteknu aflahámarki og stórfellt brask hefst með þessar aflaheimildir milljarðar á milljarð ofan ganga kaupum og sölum í aflakvóta milli manna .

Og nú er svo komið að enginn má draga fisk, hverrar tegundar sem er úr sjó nema þessir fáu útvöldu sem sölsað hafa undir sig þessar aflaheimildir. Þó er ein undantekning..hver Íslendingur má veiða fisk til eigin neyslu á einn öngul- það eru öll réttindin. Og ekki virðist hagræðingin af öllu bröltinu hafa verið mikil ef marka má skuldasúpu útgerðarinnar, en hún er í dag um 300 milljarðar ísl kr.

Hagkvæmin er þvílík að af hverjum 10 veiddum fiskum á togara fara 8 þeirra í kostnað. En allavega geta stór kvóta "eigendur" keypt sér stór bílaumboð og fl. þrátt fyrir þessi blankheit sem skuldasúpan gefur tilefni til.

Og hvernig er svo reynslan af þessari kvótasetningu sem átti að stórauka afla og viðhalda miklum afrakstri á Íslandsmiðum ?  Það er fljótt sagt...hrun á þorskstofninum og ekkert útlit fyrir batnandi ástandi..sjávarbyggðirnar sem áttu að styrkjast gríðarlega , þeim blæðir og sumum blæðir út.

Aðgangur að fiskimiðunum er harðlæstur öllum öðrum en þeim sem hafa sölsað undir sig aðgangi að fiskinum með ofangreindum hætti...og nú hafa stjórnvöld fengið álit mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna í hendur.

Síðan má spyrja sig , hefur þessum kvóta "eigendum " verið treystandi fyrir þessum auðæfum þjóðarinnar ?

Ef tengsl skuttogaravæðingarinnar og með sífellt stækkuð veiðarfæri samfara síauknu vélarafli  og sí minnkandi afli á Íslandsmiðum er borið saman  ...þá kemur fram nokkuð merkileg kúrfa. Með vaxandi veiðarfæraþunga og vélaafli hrynur afrakstur sjávarins.

Við lok síðutogaraútgerðar voru toghlerar fyrir trollið rúm 3000 kg á þyngd- á skuttogara í dag eru toghlerar um 15000 kg. auk þess sem víðátta trollsins hefur margfaldast. Að vera með þessar risa"jarðýtur" á sjávarbotninum dag eftir dag áratugum saman á veiðislóðum getur engu lífi verið til framdráttar...lífríkið hlýtur að vera meira og minna í rúst eftir svona meðferð. 

Eitt er alveg ljóst þetta kvótakerfi sem sett var á fyrir 23 árum er í rúst.

Nú er þess beðið að ábyrgir stjórnmálamenn  leiði þjóðina til betri vegar..Sameinuðu þjóðirnar hafa talað.

Þetta er svona það sem mér finnst. 

Mbl og nýja stjórnmálakynslóðin

Það var athyglisvert að lesa Reykjavíkurbréf  mbl. í dag 6.01.2008.  Það er mikil vanlíðan á ritstjórn mbl. vegna þess að Samfylking og Sjálfstæðisflokkur eru saman ráðandi í ríkisstjórn og að Sjálfstæðisflokkur er utan meirihluta í Reykjavík.

Og höfuðástæðan virðist vera að í ríkisstjórn er Sjálfstæðisflokkur ekki lengur neinn sérstakur burðarás og drottnandi eins og verið hefur í áratugi... það eru breyttir tímar.

Þetta veldur mbl. miklum áhyggjum...er veröldin að taka breytingum ..hvar eru gömlu góðu tímarnir þegar allt lék í lyndi og Sjálfstæðisflokkur deildi og drottnaði ?

Nú er hvatt til að Sjálfstæðisflokkur og VG sprengi núverandi meirihluta í Reykjavík og snúi þannig tímanum við til hinna gömlu góðu daga .

Stór og voldugur Sjálfstæðisflokkur með smáflokk sér við hlið og í framhaldinu verði samskonar hallarbylting á Alþingi.

Og síðan verði hið hefðbundna..sá stóri éti þann litla og áfram verði deilt og drottnað.

Er ekki  tímabært að mbl. endurskoði sýn sína á hið gerbreytta stjórnmála landslag.Gamli tíminn er liðinn og verður ekki endurvakinn...ný kynslóð hefur haslað sér völl og er að móta stjórnmálalífið...gömul og úrsérgengin úrræði eiga þangað ekkert erindi.   Þetta skilja a.m.k Geir forsætisráðherra og Ingibjörg Sólrún utanríkisráðherra mæta vel og sigla bæði góðan byr... hvað annað.

Við áramót

Og nú er árið 2007 senn á enda runnið.  Frá sjónarhorni þessa bloggara hefur árið verið um margt merkilegt og viðburðaríkt.

Við sem búum hér í Hafnarfirði fengum í byrjun ársins það verkefni að vega og meta hugsanlega stækkun álversins í Straumsvík og síðan ganga til kosninga um nýtt deiliskipulag vegna þessarar álversstækkunar.

Ljóst varð nokkuð fljótt að íbúar skiptust í nokkuð jafnar fylkingar , með eða á móti.  Þeir sem meðmæltir voru lögðu áherslu á atvinnuuppbygginguna og væntanlegar tekjur bæjarins og bæjarbúa ef af stækkun yrði.

En þeir sem voru á móti höfðu ýmis sjónarmið t.d  að svona risaverksmiðja nánast inni í íbúðabyggðinni væri hið versta mál , sumir voru mótfallnir vegna umhverfismála  þ.e raflínumál og miklar náttúrufórnir vegna virkjanna en Kárahnjúkavirkjun hafði nánast umpólað þjóðinni gagnvart virkjun fallvatna.

En það sem  afdrifaríkt reyndist við höfnun stækkunar Alcanverksmiðjunnar í Straumsvík var mjög umdeild starfsmannastefna fyrirtækisins, en skömmu fyrir atkvæðagreiðsluna hafði þremur rosknum starfsmönnum verið vikið fyrirvarlaust frá störfum ,með afar köldum  hætti, eftir að þeir höfðu starfað hjá fyrirtækinu í áratugi- sá gjörningur fór illa í mjög marga bæjarbúa.

En kosningabarátta hélt áfram, því að loknum álversmálum þá tóku landsmálin við.  Við sem erum í liði Samfylkingarinnar áttum mjög á brattan að sækja í upphafi og það virtist sem að liðsandinn væri ekki sem skildi, en á landsfundi Samfylkingarinnar sem haldinn var skömmu fyrir upphaf  kosningabaráttunnar , urðu vatnaskil. 

Áhrifamikil ræða formannsins, Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur, á landsfundinum skipti sköpum. Af þessum fjölmenna landsfundi fór afar samstilltur og baráttuglaður hópur jafnaðarmanna og kvenna í harða kosningabaráttu og hafði góðan sigur.

Við tók myndun Þingvallastjórnarinnar þar sem Samfylking og Sjálfstæðisflokkur skipta með sér verkum. Síðan er tíðindalítið af vettvangi stjórnmálanna fram á haustið. 

Þá verður sprenging- jarðvarmaorkumálin komast í uppnám. Nánast í skjóli nætur höfðu fjármálamenn með borgarstjóranum í Reykjavík , Vilhjálmi Vilhjálmssyni, gert vægast sagt umdeildan "samning" við Orkuveitu Reykjavíkur um stórverkefni erlendis . Um tíma virtist sem öll jarðvarmavirkjanamál á Reykjanesskaganum sigldu hraðbyri í hendur erlendra aðila - allt í okkar lögum var galopið í þá veru.

Ung og upprennandi stjórnmálakona Svandís Svavarsdóttir sprengdi þessar fyrirætlanir í tætlur með hugdjarfri uppreisn gegn gjörningnum - samstarf Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks í borgarstjórn leið undir lok og myndaður var nýr meirihluti undir forystu Samfylkingarinnar- Dagur B. Eggertsson tók við sem borgarstjóri Reykvíkinga.

Og iðnaðarráðherra Össur Skarphéðinsson er með í smíðum frumvarp til laga þar sem yfiráð Íslendinga á orkuauðlindunum verða ávallt í almenningseigu þó svo nýting þeirra geti eftir atvikum verið einkavædd .

Hafnfirðingar , Grindvíkingar og Vogar stofnuðu í framhaldinu félag, Suðurlindir, til að tryggja yfirráð og nýtingarrétt á jarðavarmalindum á þeirra landsvæði á Reykjanesskaganum.

Það er enginn vafi að orkan og orkunýtingin er mál málanna nú og næstu áratugina hér á Íslandi.

Nú er frekar horft til annarra iðngreina varðandi orkunýtinguna en sölu til álvera - verðið á orkunni verður hærra og áhættunni er dreift á fleiri körfur.

Málefnum aldraða, sem voru mjög í brennidepli kosningabaráttunnar  hefur miðað hægt en mikilvæg skerf hafa þó verið stigin sem koma til framkvæmda á árinu 2008. Engar lífeyrishækkanir fyrir hina lakast settu meðal aldraða hafa enn litið dagsins ljós, en beðið er hvort yfirstandandi kjarasamningar lagfæri kjörin - ef sú verður ekki raunin ,verða kjör þeirra sem eru á strípuðum töxtum frá Tryggingastofnun R. áfram undir fátækramörkum, það er óviðunandi hjá einni  ríkustu þjóð heims.

Niðurskurður þorskveiðiheimilda, á áliðnu sumri ,varð byggðum landsins mikið áfall.

Þetta umdeilda fiskveiðakerfi okkar sætir mikilli gagnrýni - því sem það átti að koma til leiðar hefur ekki gerst- aflaheimildir fara síminnkandi og aflaheimildir leita á færri hendur- byggðalögin blæða og mörgum þeirra blæðir út. 

Þessu kerfi verður að breyta og í þá veru að byggðirnar umhverfis landið hefjist á ný til þess vegs að nýta fiskimiðin við heimabyggð og uppbyggingar sjávarplássanna. Orkufrekar veiðar og skaðsamar fyrir lífríki sjávar víki fyrir vistvænum veiðum og orkusparandi. Núverandi ástand gengur ekki.

Það er ekki hægt að kvarta yfir að árið 2007 hafi ekki verið viðburðaríkt  og um margt merkilegt.

Gleðilegt nýtt ár. 

Jarðvarmaverkefni okkar erlendis í góðum gangi

Það eru skemmtilegar og jákvæðar fréttir sem berast af orkuútrásarfyrirtækjunum okkar erlendis. 

Í frétt á mbl.is/viðskipti er sagt frá því að dótturfyrirtæki Jarðborana , Hekla Energy og Exorka hafi undirritað samstarfssamning um borframkvæmdir í Suður-Þýskalandi. 

Þarna er um að ræðar mjög djúpa borun eða um 5 km á dýpt sem er jafnframt dýpsta borhola sem íslendingar hafa borað--engar smáfréttir þetta.   Verðmæti samningsins er uppá 1,5 milljarða ísl.kr en gæti orðið a.m.k 3 milljarðar ef vel gengur með borun og árangur góður.

Síðan mun Exorka reisa þarna suðurfrá sitt fyrsta raforkuver þar sem jarðvarminn er nýttur.  Gangi þetta allt eftir og arðsemi af þessu verði góð , þá er líklegt að þarna opnist fyrir fleiri tækifæri á þessu sviði.

Ljóst er að við Íslendingar höfum mikið forskot varðandi jarðvarmaorkunýtingu og í því kapphlaupi sem er að hefjast, m.a vegna loftslagsmálanna , á nýtingu orku sem ekki er mengandi fyrir andrúmsloftið.

Það er ástæða til að fagna þessu. 

Auðlindagjald og undanlátssemi Alþingis.

Nú hefur Alþingi látið það yfir sig ganga að láta undan þrýstingi utanaðkomandi hagsmunaafla sem slegið hafa" eign sinni" á óveiddan fiskinn í sjónum hér við Íslandsstrendur og lækkað veiðigjald á allan almennan fisk sem úr sjó er dreginn.

Aflasamdráttur var eingöngu ákveðinn í þorskveiðinni á yfirstandandi fiskveiðiári og var álagi veiðigjalds létt þar á í haust-það var LÍÚ ekki nóg þeir heimta afslátt á öllum veiðum og Alþingi lét undan því miður.  Veiðigjaldið er arður þjóðarinnar af sameiginlegri auðlind sinni, fisknum í sjónum og þeir sem fá heimild til nýtingarinnar eiga auðvitað að greiða tilskilið gjald, ekki fáum við öll að hagnýta auðlindina.

Nú er það svo að þessir kvóta "eigendur" kaupa og selja þessar aflaheimildir sín á milli á sem nemur um 4000 kr/kg af óveiddum fiskinum í sjónum- þá er ekki peninga vant  og ekki kvartað. Milljarðar á milljarða ofan í aflaheimildum ganga kaupum og sölum þeirra í milli.

Þeir ætla seint að standa í lappirnar eins og hver önnur fyrirtæki í landinu , þeir hjá LÍÚ.

Nú er farið að ræða um gjald fyrir losunarheimildir fyrir stóriðjuna og einnig fyrir væntanlega hagnýtingu einkaaðila á orkunýtingu þannig að auðlindagjald er að verða hið almenna fyrir þjóðina í þá veru að fá eðlilega arðsemi af auðlindum sínum, eðlilega.

Auðvitað verða fyrirtæki sem nýta þessar auðlindir að hafa þessa gjaldskyldu sem grunneiningu í sínum rekstri og ófrávíkjanlega svona eins og vexti af lánsfé og þeir sem ekki hafa burði til að standa undir þessum grunngildum falla út og aðrir taka við sem eru hæfari.

Varðandi sjávarútveginn , sem alltaf leitar aðstoðar ríkisvaldsins ef gróði minnkar, þá virðist sem að lítill hvati sé innan greinarinnar til að leita hagkvæmra leiða við veiðarnar þegar augljóst er að afli fer minnkandi ár frá ári.

Stór og orkufrek skip eru notuð til að ná í þessa fisktitti sem veiða má –og  hækkandi orkuverð á heimsmarkaði- er þarna ekki alvarleg brotalöm ? 

   ‘A meðan þessi fyrirtæki geta gengið í ríkissjóð um alþingismenn er þá þess að vænta að þau taki til í eigin garði og skeri niður í reksturskostnaði þegar verr gengur en í góðæri ?

Ofurverðlagning innan greinarinnar á kvóta sem kostuð er með lánsfé og veðsett í skipum og aflaheimildum  - og góður aðgangur að alþingismönnum - er ekki traustvekjandi fyrir okkur almúgann..

Mér finnst Alþingi hafa sett niður við þessa undanlátsemi við eina tegund rekstrar umfram aðrar.

Afli eftir dagróður á sjókajak.                                                                         
Veiðarfæri: Sjóstöng og einn öngull .Einn fiskimaður                                                                            Orkunotkun: 3 brauðsneiðar og kaffi. ( hálfur fiskur)                                                                                                 

  

  Á meðaltogara fara 8 fiskar af hverjum 10 fiskum í   kostnað - ekki mikil nýtni þar.

Umhverfissátt við orkunýtingu - raflínur í jörð ?

Einn af verri fylgifiskum orkunýtingar vatnsafls og jarðvarmans eru hinar hámöstruðu raflínulagnir sem lagðar eru frá viðkomandi orkuverum og til notenda orkunnar vítt og breitt um landið þó einkum til suðvesturlandsins.

       Raflína til álvers

Þessum loftlínum fylgir mikil sjónmengun og umhverfislýti og raflínumastraskógurinn þéttist óðum .

 

 

          Álver Alcan í Straumsvík

Áliðjuver sem staðsett er á sjávarkambi og fellur sæmilega vel að umhverfinu með snyrtilegum húsakosti og góðum mengunarvörnum er ekki sem slíkt til skaða fyrir umhverfið og er álverið í Straumsvík í núverandi mynd gott dæmi þar um.

 Allt það náttúrurask sem þörf hefur verið á að viðhafa til að sjá orkufrekum iðnaði fyrir þessari gríðarlegu orku sem álver t.d þurfa vegna framleiðslunnar, er það sem í vaxandi mæli hefur leitt til fráhvarfs stórs hluta þjóðarinnar  í stuðningi gagnvart uppbyggingu stóriðju.

Nú er fram komin á Alþingi merk þingsályktunartillaga sem snýr að þessum raflínuþætti orkunýtingarinnar . Að tillögunni standa 11  þingmenn frá öllum þingflokkum á Alþingi.

Lagt er til að skipuð verði nefnd sem móti stefnu í þá átt að allar þessar raflínur skuli lagðar í jörð á næstu árum og áratugum.

Verði það að veruleika að frá og með næstu virkjun komi háspennujarðstrengur í jörð í stað hámastraða raflínulagna - þá er miklum og neikvæðum þætti orkunýtingar rutt úr vegi. Þessi þingsályktunartillaga getur því markað tímamót.

Nýting háhitasvæða yrði í meiri sátt við umhverfið , en þau eru einmitt oftast á viðkvæmum og umdeildum svæðum gagnvart hverskonar raski.

Hellisheiðarvirkjun- gufulagnir ofanjarðar

 

 

Samhliða lagningu jarðstrengja frá jarðvarmavirkjunum þá verði það einnig krafa að allar gufulagnir, sem eru einnig slæmur fylgifiskur jarðvarmanýtingar, færu undir yfirborð jarðar og ósýnilegar.

Öll verðlagning orkunnar verður að taka mið af þessum umhverfiskröfum og orkunotendur að axla þann kostnað.

Verði þetta að veruleika þá er ljóst að alveg nýjar víddir eru fram komnar í orkunýtingu sem líklegt er að nálgist sátt í erfiðu deilumáli.

Hvalir útaf Hafnarfirði á jólaföstu

Hafnarfjörður og hvalir, ekki er það nú eitthvað sem er þetta venjulega þegar hvort um sig kemur upp í hugann. Þó er það nú svo að hvalir eru ekki ýkja fjarri bænum í hrauninu.

Frá Óttastaðavör í Hvassahrauni,                                                                                                               sunnan Hafnarfjarðar

Þessu fékk ég að kynnast  nú í aðdraganda jólaföstunnar .

Ég skrapp í smá róður á bátshorninu mínu fyrir síðustu helgi . Logn , frost um -2 °C og veðurútlit gott.

Ég réri hér út á hefðbundin ýsumið sem ég þekki afar vel, svona um 11/2 sjóm. vestan við Straumsvíkina og á 30 m djúpan kant sem alltaf hefur gefið vel af sér hvað ýsuna varðar og ekki margir dagar síðan ég setti í góðan afla .

Nú brá svo við að það er alger ördeyða og á mínum litla dýptar og fisksjáglugga kom bara einn og einn fiskur á stangli- og langt á milli- þó koma fram þéttar lóðningar sem benda til annað hvort síldar eða smásíla.

Stöku sinnum kemur upp á yfirborðið svona ólga sem mér finnst all undarleg - en hvað um það ég ákveð eftir svona 1 klst skak að stíma bara í land sem ég og geri.

Þá fer nú heldur betur að koma líf í sjóinn - 2-3 hrefnur fara að bylta sér allt í kringum bátinn (og mig)  og eru þær að þessu í nokkurn tíma - skemmtilegar skepnur og fara með friði ef ekki er verið að hrekkja þær.

Allt gekk þetta nú vel hjá mér á landstíminu.

En eftir á að hyggja þá er ljóst að hrefnurnar hafa verið samtímis mér á veiðislóðinni og þessi ólga sem kom öðruhverju upp í sjónum við bátinn hefur verið frá sporðaköstunum í djúpinu - þær hafa hreinsað svæðið af fiski það er alveg ljóst og svona í lokin hafa þær hent hið mesta gaman af fiskimanninum sem stímdi í land - aflalaus..þannig að hvalurinn er ansi drjúgur við fæðuöflunina og þarf mikið.

 Sólin er orðin lágt á lofti og lífríkið býr                                                                                          
     sig undir svartasta skammdegið                                                                                           

 

 

 

Ekki er það nú venjulegt að hvalir séu svona lengi fram eftir vetri við landið- það er kannski tákn um  loftslagsbreytingarnar , hlýnun sjávar og þar með breytingar á öllu lífríkinu að við upplifum hvali hér  inni á Hafnarfirði um jólaleytið 

Góða skemmtun

Að virkja sjávarföllin á Breiðafirði

Nú eru menn  og stofnanir farin velta fyrir sér möguleikanum á að virkja sjávarföllin til raforkuframleiðslu.

Frá Brattastraumi við Gvendareyjar

Mestu og bestu möguleikar til þess er milli eyjanna í mynni Hvammsfjarðar eða í Röstinni í Breiðasundi. Þar verða til gríðarlegir straumar bæði á aðfalli og útfalli- straumhraðinn getur orðið > 25 km/klst.  Þarna þarf ekki að gera nokkur stíflumannvirki né að bora nokkra holu eins og nú er í tísku- það eina sem þarf að gera er að sökkva nokkrum rafölum í Röstina festa þá við botninn og tengja í þá rafkapla- ekki nein smáræðis bylting.

Talið er að þarna megi framleiða raforku á við það sem nokkrar Kárahnjúkavirkjanir afkasta - ekkert smá mál.

Að vísu er sá agnúi á að við fallaskiptin liggur framleiðslan niðri - kannski 1 1/2 klst/ hverjum 6 klst.  það þýðir að verði virkjað þarna þá útheimti það mikla samkeyrslu við aðrar virkjanir í landinu- en kosturinn er þá sá að þær geta sparað mjög vatnsforða sinn meðan sjávarföllin eru í hámarki á rennsli.

Þetta þýðir í raun að stærð miðlunarlóna við venjulegar vatnsaflsvirkjanir geta verið lítil sem þýðir að sú ógnar spilling á landi sem hefur farið undir vatn minnkar allverulega. Verði þessi sjávarfallavirkjun í Röstinni að veruleika þarf aðeins að styrkja flutningskerfi raforku um landið allt, verulega.

Semsagt- engin stíflumannvirki-ekkert miðlunarlón- engar borholur- bara rafhverflar á kafi í sjó og rafkaplar inní smástöðvarhús og síðan öflugar raflínur til notenda. 

Allavega þetta er afar spennandi kostur og ekki síst frá umhverfissjónarmiði.

Frá Klakkeyjum norðan Hrappseyjar

 

 

 

 

Sjálfur hef ég ferðast talsvert um þetta svæði á kayak og þekki því vel til þessara gríðar hörðu strauma sem þarna eru. 

Stóraukið vinnuálag á þingmenn framundan ?

Samkvæmt fréttum frá Alþingi þá liggur fyrir frumvarp sem snýr að innrimálum þingsins.

Þingmenn ætla að hafa lengri viðveru á þingi og stytta fríin frá þingstörfum - kominn tími til.

Núverandi starfstími Alþingis er miðaður við forna tíma þegar mikill meirihluti þingmanna voru bændur , útvegsmenn  og prestar víðsvegar að af landinu, búskapur , samgöngur og atvinnuhættir allt aðrir en nú er.

Taka þurfti tillit til sauðburðartíma, heyskapar,fjallskila og sláturstíðar. Einnig voru samgöngur erfiðar og strjálar-strandferðaskip á lengri leiðum og hestar eða fótgangandi á þeim styttri, dagleið eða svo. Alþingi voru því mörkuð þessi starfsskilyrði fyrir um einni öld síðan og af brýnni nauðsyn.

Þessa vegna byrjar Alþingi í október og er að störfum þar til um miðjan desember- þá tekur við jólafrí sem lýkur um miðjan janúar og þingstörfum lýkur síðan í lok apríl eða byrjum maí.

Allt þjóðlífið hefur tekið algjörum stakkaskiptum frá upphafi 20.aldar- en starfstími Alþingis er ennþá við þessi fornu tímamörk. Starfstími Alþingis hefur verið um 6 mánuðir á ári .

Ekki þætti þetta nú björgulegur starfstími á almennum vinnumarkaði .

En nú ætla þingmenn að gefa dálítið í og bæta við einum mánuði að vori og tæpum einum að hausti.

Ekki verður þetta alveg átakalaust og greinilega kvíðvænlegt fyrir suma að bæta þessu mikla álagi við sig. Nú er þess krafist ,að allavega landsbyggðarþingmenn fái að ráða aðstoðarmenn sér til hjálpar við starfið. Þó gerir umrætt frumvarpið ráð fyrir því að ræðutími þingmanna verði styttur og álagið þar með stórum minnkað. Það er vandlifað á þingi.

Er það ekki eðlilegt að þing starfi allt árið að undanteknu svona 6 vikna sumarleyfi - fólkið er á fullum launum allt árið  hjá okkur skattgreiðendum og að þeir þingmenn sem eiga að sinna starfinu, séu færir um það - það þurfi ekki að ráða sérstakt fólk til viðbótar til að vinna störfin þeirra ?

Ekki virðist nú sem að öll þingmálin séu brýn fyrir þjóðina - svo minnst sé á sérstakt frumvarp í þá veru að kyngreina starfsheitið "ráðherra" rótgróið virðingarheiti í yfir hundrað ár- til hvers ? 

Nú er ljóst að það er sem betur fer mikið af starfsfólki á Alþingi sem nú þegar vinnur mikilvæg störf fyrir þingið- sérílagi þingnefndir og er það vel- viðbótin er eingöngu fyrir einstaka þingmenn.

Það er einkar áhugavert fyrir okkur almúgann að fylgjast með þessu sjónspili, en við erum ýmsu vön og ekki langt að minnast þeirra ofurlífeyrisréttinda sem þingmenn útdeildu sjálfum sér hér um árið.

Þingmenn njóta þeirra einstöku kjara að geta farið á ellilaun fljólega uppúr fimmtugu-en fengið jafnfram létt starf eftir það á fullum launum og ellilaunum til sjötugs hjá hinu opinbera- er þetta ekki að verða tóm della ? 

Reykjanesskaginn og auðlindanýting

Reykjanesskaginn er merkilegt landsvæði. Um aldir var litið á þetta landsvæði sem hrjóstrugt, eldbrunnið og til lítils nýtilegt til búskaparhátta.

Þó var á einu sviði sem Reykjanesskaginn var framúrskarandi - afar gjöful fiskimið voru allt umhverfis skagann í hafinu og stutt til sóknar á áraskipum fyrri tíma- þessara kosta naut verulegur hluti þjóðarinnar, en sjósókn á vertíðum frá útróðrarstöðum var að mestu mönnuð vermönnum allstaðar af landinu ..

Þessi sjósókn allt umhverfis Reykjanesskagann var í raun stóriðja fyrri tíma. Nú eru breyttir tímar og sjósókn ekki lengur nauðsyn á staðbundnum útróðrarstöðum vegna nálægðar fiskimiðanna-hin orkuknúna tækni hefur breytt öllum lífsháttum þjóðarinnar.

 Háhitasvæði við Seltún í Krísuvík

Og nú er það orkan í iðrum hins eldbrunna og hraunumprýdda Reykjanesskaga sem heillar marga og ásókn til nýtingar hennar hefur leyst af hólmi fyrri gildi.En á nútíma eru nýtingarmöguleikar á Reykjanesskaganum miklu fleiri en á jarðvarmaorkusviðinu .

Einstök jarðmyndun þessa eldsumbrotasvæðis á flekaskilum Evrópu og Ameríku er mikil auðlind sem er að mestuleiti ónýtt enn sem komið er. Þessa auðlind eigum við að nýta ríkulega ekkert síður en jarðvarmaauðlindina.

Ferðamennska nútímans er sívaxandi og eftirspurn eftir einstökum fyrirbærum á heimsvísu verða eftirsóknarverðari með hverju árinu- við erum í þjóðbraut mitt á milli stórra markaðssvæða,Evrópu og Ameríku.

Hugmynd um að stofna eldfjallagarð á Reykjanesskaganum er alveg stórbrotin og með nútíma markaðssetningu er unnt að margfalda ferðamannafjölda um þetta eldbrunnasvæði sveitarfélögunum til mikilla tekna.Við höfum Bláa lónið sem gott dæmi.

Laugardaginn 24.nóv. 2007 fór hópur manna og kvenna í vettvangsskoðun um svæði á Reykjanesskaganum þar sem bæði er um jarðvarmaorku og náttúrunýtingu fyrir ferðaiðnaðinn að sækja í gæði til atvinnuuppbyggingar í viðkomandi sveitarfélögum.

Vettvangsskoðun Græna netsins.
Fyrirlestur á fjallshryggnum Hettu í Krísuvík

Græna netið, umhverfisjafnaðarmenn innan Samfylkingarinnar, stóð fyrir þessari ferð. Leiðsögumenn voru Bergur Sigurðsson frá Landvernd og Reynir Ingibjartsson, frá stjórn Reykjanesfólkvangs auk þess voru með í för nokkrir jarðvísindamenn,einvalalið.

Gengið var uppí fjalllendið frá jarðhitasvæðinu við Seltún í Krísuvík og vettvangur hugsanlegra orkuvirkjana á svæðinu skoðaður og jafnframt þeir miklu möguleikar sem nýting svæðisins til ferðaþjónustu býr yfir.

Á fjallshryggnum Hettu voru nokkrir merkir fyrirlestrar fluttir tengdir tilefni ferðarinnar .

 Almenn skoðun var um að nýta bæri þau landsgæði sem þarna væru fyrir hendi, en fara yrði með gát þannig að einstök náttúran sem þarna er yrði fyrir sem minnstu raski og tjóni.

Raflínulagnir voru langmesta áhyggjuefnið og allt það gífurlega rask og sjónmengun sem þeim fylgdi. Best væri að nýta jarðvarmaorkuna að  mestuleiti við upptökin sjálf , en þá væru raflínumálin úr sögunni.Bent var á netþjónabúin ,kísilvinnsluna ásamt sólarrafhlöðuvinnslu sem góða kosti . Og við uppbyggingu á eldfjallagarði gætu þessi orkunýtingarsvæði orðið góð viðbót í bland við sjálf náttúrufyrirbærin á svæðinu sem eru einstök á heimsvísu, ef gætt væri hófs.

Ferðina enduðum við með vettvangsskoðun við Sogin sunnan Trölladyngju 

Þetta varð hin merkasta göngu og fræðsluferð hjá okkur í norðanstrengnum og frostinu í aðdraganda aðventu jóla og er ferðafélögum þakkað.

Nýting orkuauðlinda innan sveitarfélaganna.

 Borhola á Hellisheiði

Fram kom í fréttum í gær að sveitafélögin í Hafnarfirði,Grindavík og Vogum hyggjast stofna félag um auðlindirnar sem eru í löndum þessara sveitarfélaga  og er tilskilið að þær verði með öllu í opinberri eigu þ, e almennings.

Hér er gríðarlega mikið hagsmunamál fyrir íbúa í þessum sveitafélögum í húfi.

Eins og atburðarásin á haustmánuðum hefur varpað skýru ljósi á , þá voru einkaaðilar með erlenda fjárfesta í slagtogi á góðri leið með að ná undir sig öllum orkulindum á Reykjanesskaganum- þeir voru komnir með annan fótinn  inn fyrir þröskuldinn.

Allt varð þetta skýrt og glöggt með áætluðum samruna OR, REI og Geysi Green sem síðan sprakk eftir að upplýst var um alveg ótrúlegar fyrirætlanir fjárfesta með yfirtöku á jarðvarmaorkulindum okkar og koma þeim á erlendan markað.

Því miður eru okkar lagaákvæði þannig að allt var galopið í þá veru að þessi gerningur tækist.

Nú vinnur Iðnaðarráðherra að lagabálki sem mun tryggja okkur að orkuauðlindirnar verði ávallt í samfélagslegri eign þ.e almennings.

Með  sameiningu þessara þriggja í auðlindamálum á Reykjanesskaganum opnast alveg einstakir möguleikar þeirra á að nýta jarðvarmaorkuna innan eigin byggðalaga hvort heldur sem er með stofnun og uppsetningu á eigin orkuveri (m) eða í samstarfi við önnur orkufyrirtæki.

Nú eru komnir fram verulega auknir kostir á orkusölu til fleiri en álvera og fyrir hærra raforkuverð. Netþjónabú, kísilvinnsla, sólarrafhlöðuverksmiður og fl. eru nú að banka uppá með orkukaup- þessi fyrirtæki henta byggðalögunum í Hafnarfirði, Grindavík og Vogum einkar vel- það eru greinilega afar spennandi tímar framundan.

En vanda verður til verka við orkunýtinguna og gæta þess að hin einstaka náttúra Reykjanesskagans verði ekki fyrir tjóni- með nútíma tækni er hægt að gera ansi margt gott sé vilji fyrir hendi.

Hér hefur verið mjög vel að verki staðið í  samstarfsmálum þessara sveitarfélaga og eiga forystumenn þeirra hrós skilið.

Sjóróðrar á vetrardögum

 

Haustið hefur verið æði umhleypingasamt til sjóróðra á minni bátum og hafi gefið að morgni hefur yfirleitt verið þæfingur og pus að koma sér í land síðla dags. Í dag brá heldur betur til betri tíðar- stafalogn , sléttur sjór og hiti um 4 °C frá morgni og fram í myrkur. Sjávarhiti var um 3 °C við yfirborð

Ég nýtti mér þetta góðviðri og réri á mínum litla bát hér út á grunnmiðin undan Vatnsleysuströndinni á um 30 metra dýpi. Veiðarfærið var sjóstöng og silfurlitaður pilkur.

Ýsan brást vel við og varð aflinn drjúgur og fiskurinn vænn.  Þegar  enginn er kvótinn, þá er heimildin sú að einn fiskimaður með einn öngul má veiða sér fisk til eigin neyslu og basta. Það þarf því að kunna sér hóf við veiðarnar - veiða ekki meira en nýtist vel.

Og nú fer skammdegið að leggjast yfir með vaxandi hraða og daginn styttir óðfluga- róðrum sem þessum fer því að fækka þetta árið, en í lok janúar á nýju ári hefst hringrásin að nýju. Fiskurinn fer aftur að ganga á grunnslóð og fjölbreytnin eykst, þorskur, steinbítur og jafnvel smálúða fer að gæta í bland við ýsuna og rauðmaginn fylgir grásleppunni sinni á hrygningarstöðvarnar. Þá er stutt í vorið.

Það er hin skemmtilegasta tilvera að vera þátttakandi í þessu ævintýri, á sjó.

Stefnubreyting í raforkusölu Landsvirkjunar

‘I fréttatilkynningu frá Landsvirkjun sem birt var í dag 09.11.2007 kemur fram veruleg stefnubreyting varðandi sölu á raforku til stórnotenda. Álver séu ekki lengur vænlegur kostur til orkusölu utan þess að álver sem fyrir eru í landinu fá hugsanlega að kaupa viðbótarorku.

Helst er nefnd orkusala fyrir kísilvinnslu, hreinsun kísils fyrir sólarrafala og rekstur netþjónabúa enda greiði slíkir notendur hærra raforkuverð, eins og segir í þessari frétt Landsvirkjunar.

 Kárahnjúkaverkefnið verður að öllum líkindum afar magur biti fyrir Landsvirkjun ef ekki þungur baggi til langrar framtíðar.

 Í fréttum í gær kom fram að það verkefnið sé þegar komið nokkrum milljörðum kr. fram úr kostnaðaráætlun og verulegt verk eftir svo og sennilega feitir bakreikningar frá jarðgangnahluta verksins sem Impregilo hefur með höndum.

 Það er bráðnauðsynlegt að hafa ekki öll orkueggin í sömu álverskörfunni- það verður að dreifa orkusölunni á fleiri körfur.  Nú eigum við afargóða möguleika á að fá bæði mun hærra verð og góða dreifingu.

 Það ber að fagna þessari mikilvægu stefnumörkun Landsvirkjunar- en það verður einnig að ríkja sæmileg sátt um okkar virkjanakosti . Okkar náttúra verður einnig sífellt verðmætari.

Frá Langasjó-náttúruparadís sem búið 

er að friðlýsa gagnvart virkjunum 

 

 

 

 

 

 Það eru greinilega spennandi tímar framundan- en það verður að flýta sér hægt- sporin frá Kárahnjúkum hræða..

Rjúpnaveiðar í skammdeginu.

Nú eru rjúpnaveiðar hafnar tveimur vikum síðar en venjulegt er. Ljóst er að rjúpnastofninn er í lægð núna sem stendur.

Ekki virðast veiðar þó hafa úrslitaáhrif á þessa niðursveiflu í stofninum. Í ein 6-7 ár hefur algjör friðun á rjúpu verið á öllu suðvestur horni landsins þ.e frá Þingvallavatni um Ölfusá og allur Reykjanesskaginn í vestur

Ekki er merkjanlegt að sú friðun hafi haft nokkur áhrif- það er sama fækkun rjúpna þar. Við sem göngum mikið um þetta landsvæði verðum þessa vel vör.

Að byrja rjúpnaveiðar í byrjun nóvember og til mánaðarmóta nóv-des. er þó rjúpunni til verndar gagnvart áhrifum veiðanna. Dagsbirtan varir skemur og vetrarveður farin að gera mjög vart við sig.

Þetta verðum, við sem göngum stöku sinnum til rjúpna ,vel varir við - vetrarríki er til fjalla og á fjallvegum eru snjóþæfingar og geri hláku breytast vegslóðar í aursvað. Björgunarsveitir í Árnessýslu hafa ekki farið varhluta af ástandinu- sækja hefur þurft bíla og menn í verulegum mæli það sem af er tímabilinu.  Allur meirihluti veiðimanna gætir þó varúðar og er til fyrirmyndar.

Með þessum friðunaraðgerðum undanfarin ár hefur orðið mikil hugarfarsbreyting til hins betra í þessum veiðiskap- svokallaðar magnveiðar eru  liðin tíð og ljóst að menn almennt gæta meira hófs en áður var - enginn stærir sig lengur af mikilli veiði, þær sögur eru horfnar.

Þessar friðunarráðstafanir undanfarin ár hafa því leitt til betri umgengni við veiðarnar og er það vel.

 

Sigur borgarstjórnar Reykjavíkur.

Það er mikill styrkleiki fólginn í því fyrir Reykjarvíkurborg að þverpólitískur einhugur skuli vera að baki þeirri ákvörðun að hafna samruna Reykjavík Energy Invest og Geysir Green Energy.

Allt er þetta "samrunaferli" með ólíkindum og sú ofurkeyrsla á að koma gerningnum í gegn á ógnarhraða, nánast í skjóli nætur - var lítið traustvekjandi, enda hefur komið í ljós að hinir og þessir endar á gerningnum voru ýmist lausir eða með miklum losarabrag , flest meira og minna ófrágengið.

Stjórn Geysis Green Energy er öll í uppnámi , eftir fréttum að dæma, og heimtar að þessi "samningur" verði virtur . Þeir horfa væntanlega á eftir feitum og vænum bita, sem greinilega átti að veita þeim undirtökin í yfirráðum á orkuauðlindum okkar og mikil auðævi.

Auðvitað eigum við að stefna í víking með okkar yfirburða þekkingu á sviði jarðvarmanýtingu - það verður bara að gerast á heilbrigðum grunni og  vandlega útfærðum  og að orkulindir okkar verði áfram og alltaf í okkar samfélagslegu eigu, þessari þjóð til heilla .

Ég er stoltur á Borgarstjórn Reykjavíkur, til hamingju.

Á áfram að úthýsa lífeyrisþegum ?

Nú er Alþingi tekið til starfa fimm mánuðum eftir myndun nýrrar ríkisstjórnar.  Hátt var talað og miklu lofað í  kosningabaráttunni í þá veru að stórbæta yrði kjör aldraðra. Sumir flokkar fengu mikið fylgi út þennan málflutning og fór Samfylkingin ekki varhluta af því. Nú er Samfylkingin komin í ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokki- ekki neitt smá afl þar á ferð leggi þessir flokkar krafta sína saman  til að bæta kjör aldraða í þessu landi.

Nú bíða eftirlaunaþegar efnda á þeim málflutningi sem haldið var svo mjög á lofti í undanfara kosninganna. Hjá mjög stórum hópi eru kjörin verulega slæm og til vansæmdar hjá  ríkustu þjóð heims.  Allt hefur þetta verið skoðað og mælt á síðustu misserum og ekki nein sérstök þörf á að eyða frekari tíma í að setja nefndir á nefndir ofan til að skoða þetta allt betur - það er komið að úrlausn fyrir þá lakast settu og það strax. 

Einstaklingar í hópi lífeyrisþega eru með rúmar 126 þús. kr. á mánuði og hópurinn er mjög stór. Þá er eftir að greiða skatta af þessari upphæð þannig að eftir standa aðeins 113 þúsund kr. til að lifa af mánuðinn. Ljóst má vera að þetta fólk lifir ekki í neinum vellystingum-þvert á móti það dregur fram lífið.

Mæld neysluútgjöld einstaklinga eru 210 þús. kr/mánuði þannig að hér ber mikið á milli lífeyrisþegum í óhag.

Það má teljast sanngjarnt að hækka lífeyri þessa hóps um 35-45 þús. kr á mánuði nú þegar  sem fyrsta áfanga í endurreisn lífeyrismála þessa fólks sem lokið hefur starfsævinni - annað er ekki sæmandi.

Alþingi íslendinga tók myndarlega á lífeyrismálum ráðherra,þingmanna og ýmissa æðstu embættismanna nú fyrir fáum árum svo sem alþjóð er kunnugt ,þannig að þeir ættu glöggt að skynja þörfina hjá þeim sem við lökust kjörin búa. 

 

Útrásin og iðnaðarráðherra

Þeir eru alveg framúrskarandi pistlarnir sem okkar ágæti iðnaðarráðherra ,Össur Skarphéðinsson birtir okkur á heimasíðu sinn af för sinni og síns fylgdarliðs um ferð þeirra til Indónesíu og Filippseyja.

Greinilegt er að ,eftir líflegri og ítarlegri frásögn iðnaðarráðherra að dæma, að hvergi er slegið slöku við til að fullnusta verkið, að leggja grunn að öflugu samstarfi okkar Íslendinga og Indónesíu (Filippeyjar eru næst á dagskrá) 

Athyglisvert er að Indónesar leggja mikla áherslu á að í tengslum við að aðstoða þá við að koma upp jarðhitaorkuverum til rafmagnsframleiðslu, þá veitum við Íslendingar þeim hjálp við að koma upp álverum.  Í Indónesíu er álvinnsla miklu hagkvæmari gagnvart gróðurhúsaáhrifum frá vinnslunni vegna þess að frumefnið báxit er að finna í miklum mæli á eyjunum. Til Íslands þarf að flytja súrálið um langan veg með stórskipum.

Álvinnsla í Indónesíu með jarðvarmavirkjunum og súrálsvinnslunni með sömu orku til framleiðslu á áli yrði sú umhverfisvænsta í heimi.  Það er því ekkert smáræði sem við 'Íslendingar getum lagt hér af mörkum til umhverfismála heimsins með því að aðstoða  við hagnýtingu á jarðhitaorkunni þarna suðurfrá. 

Vonandi tekst okkur hér heima að ganga vel og vandlega frá okkar málum varðandi þessi stóru tækifæri okkar til öflugrar útrásar með okkar dýrmætu þekkingu.

Ég sakna þess að Mbl skuli ekki gera þessari ferð iðnaðarráðherra önnur og betri skil en þau sem birtast í "Staksteinum"

Megi fleiri ráðherrar taka okkar iðnaðarráðherra til eftirbreytni hvað varðar upplýsingagjöf til okkar almúgans. 

 

Enn um orkulindirnar og fjárfesta

Hann er góður pistillinn hans Halldórs Blöndals fyrrum ráðherra, í Mbl í dag sunnudag 21. okt.  Gott er að fá einarða skoðun hans á því grundvallaratriði að orkulindirnar ,orkuverin ,hvort heldur jarðvarma eða vatnsafls verði ekki einkavædd og seld fjárfestum. Vonandi kemur hér fram víðtæk skoðun áhrifaafla innan Sjálfstæðisflokksins..það er vel. 

Það er erfitt að hugsa þá hugsun til enda að fjárfestar , sem meira og minna eru orðnir alþjóðavæddir í allri sinni starfsemi , eignuðust þessi orkufyrirtæki okkar og þar með orkuauðlindirnar sjálfar.  Annar gegn Sjálfstæðisflokksmaður , fyrrum ráðherra og núverandi forstjóri Landsvirkjunnar er ekki á sömu skoðun varðandi þessi mál og Halldór, Friðrik Sófusson. 

Hann telur að allt sé í góðu lagi að einkavæða orkuverin og orkuauðlindirnar...þetta fari hvort  sem er ekki neitt, allt verði á sínum stað. En er það svo ?   Fjárfestar taka stór lán erlendis og veðsetja gagnvart skuldbindingum. Veður eru fljót að skipast í lofti á hlutabréfamörkuðum og fyrr en varir  gætu erlendir aðilar átt  allar okkar orkulindir og orkuver...þá erum við aðeins þrælar í eigin landi. Arður af orkulindunum fer úr landi og okkur óviðkomandi.

Núna þessa dagana berast fréttir af slæmri stöðu FL group og tap mikið ..hlutabréfamarkaðurinn í BNA er á hraðri niðurleið sem stendur. Viljum við vera með sjálf fjöreggin okkar á þeim markaði og taka því sem að höndum ber án þess að fá nokkru um ráðið ? 

Auðvitað eigum við að nýta okkar orkuauðlindir á umhverfisvænan og þjóðhagslega hagkvæman hátt og við getum einkavætt nýtinguna gegn hæfilegu gjaldi  en eign orkuauðlindanna og orkuveranna má aldrei hverfa úr eigu okkar,íslensku þjóðarinnar. 

 

"Orkuauðlindinar ekki endilega einkavæddar"

Auðlindirnar ekki endilega einkavæddar , sagði forsætisráðherra þegar hann svaraði fyrirspurn frá Ögmundi J. á alþingi í gær.  Þá höfum við það . Það er sem sagt allt opið í þeim efnum af hálfu sjálfstæðismanna.

Verður þessi borhola brátt í einkaeign ? 

Þessi fjöregg okkar íslendinga sem orkulindirnar  ,eru að þeirra mati eins og hver önnur egg, markaðsvara. Það er ekkert heilagt lengur þegar gróðafíkn fjármagnsaflanna er annarsvegar...allt skal falt . Landið er til sölu hæstbjóðanda , með gögnum þess og gæðum

Nú er það svo að Sjálfstæðisflokkur er ekki einræðisflokkur og er ennþá von um að okkur takist þrátt fyrir allt að binda í lög að orkuauðlindirnar ,vatnið og fiskurinn í sjónum verði ávallt samfélagsleg eign þjóðarinnar. Síðan er hægt að leiga út nýtingarheimildir þannig að þjóðin sjálf njóti verðmæta sinna.

Það liggur fyrir að Iðnaðarráðherra er með í smíðum frumvarp í þessa veru og ríkisstjórnin verður að fjalla um til samþykkar. 

Vonandi næst breið sátt um þessi mál þjóðinni til heilla um alla framtíð.

Heill fylgi Iðnaðarráðherra, Össuri Skarphéðinssyni, í mikilvægum störfum fyrir land og lýð. 

Að hirða Orkuveituna

Þetta var svona eins og "Blitzkrieg" yfirtakan á Orkuveitunni. Einn "fuhrer" ,hann Villi væni, og búið og gert á einni kvöldstund. Hinir borgarfulltrúar Sjálfstæðisflokks koma furðulostnir að gerðum hlut.

Aldeilis samráðið á þeim bænum. Nú er klárlega gott og nauðsynlegt að sameina kraftana í því útrásarverki sem   þessi sameinuðu fyrirtæki hyggjast ráðast í á sviði jarðvarma, en það sem er óttast er að eignahlutföllin sem nú eru kynnt , verði mjög fljót að snúast við og að í raun verði Orkuveitan færð þessum fjárfestum á silfurfati... svona svipað og varð með fiskinn og síðan bankana.

Allt minnir þetta á tímana  þegar gamla Sovétið í Rússlandi var að leysast upp og ungir menn með sambönd í hinum pólitíska geira, sem var undir Jeltsin forseta, hirtu það sem þeim sýndist af auðlindum Rússlands. Sá stórtækasti situr að vísu núna í tukthúsi vegna fjársvika . Pútin forseti er nú í óðaönn að endurheimta þjóðarauðinn, með hörðu. 

Sennilega er það svo að orkuauðlindin sjálf er inni í Orkuveitu pakkanum.

Alþingismennirnir okkar eru langt að baki þessum fjárfestum og hætt við að síðbúin lagasetning í þá veru að tryggja okkur eignarráð yfir sjálfum fjöreggjunum, auðlindunum, verði um seinan...að það verði búið að hirða þetta allt af okkur . Þessi ógnarhraði á að ganga frá þessu Orkuveitumáli ,nánast í skjóli nætur, er ekki traustvekjandi...Hvað gera Sjálfstæðismenn í borgarstjórn nú ?